abraçada a mim mesma para evitar que um buraco de dor e solidao se abra
a cada respiraçao sinto um punhal se afundar mais e mais neste pobre coraçao
lagrimas salgadas e amarguradas escorrem pela cara
liberto gritos de terror e sofrimento neste silencio ensurdecedor para evitar que a dor seja maior que a vida
olhos vazios e sem vida me olham no espelho e me perguntam..
como diabos chegas te tu a este ponto??
Sabe lo?
ResponderEliminarbeijito
nao.. na altura nunca soube como cheguei a tal ponto.. ainda hj nao sei..
Eliminaracho que me deixar levar em vez de pensar...
bjinhos :)
Olha, poderia fazer a mesma pergunta!!!
ResponderEliminarbom dia
por vezes entramos tanto em certas situaçoes que nos deixamos levar sem dar conta.. e qdo paramos para pensar vemos na m**** em que nos metemos..
Eliminare essencial e que consigamos dar a volta e sair de tal situaçao...
bjinhos e bom dia
Há momentos assim mas não desistas, sorri.
ResponderEliminarsorrir.. sempre...
Eliminarnunca ninguem sabera o qto é dificil...
:)
Uma hora ou outra paramos de cair. E desejo, realmente, que você tenha forças para se levantar. Isso é o que importa.
ResponderEliminarBeijos!
Blog: *** Caos ***
tens razao...
Eliminarobrigado :)
bjos